Franciscaanse spiritualiteit:

Ik wil niet hebben en niet worden
niet pretenderen iets te zijn
elke poging tot zelfbepaling
leidt alleen tot nog meer pijn

De zeemeermin:

De ramen wijd geopend
waait de zee mijn kamer in
Ze streelt heel zacht mijn haren
als ik aan de dag begin

Ze kleedt me met haar adem
en fluistert blij van zin
‘Ik ben in jou en jij in mij,
wij zijn een zeemeermin.’

(Zie pastel van zeemeermin. 50-70 cm.)

Rozenkrans:

Maanlicht speelt met mijn gebeden
Kralen, fonkelend sterrenlicht
dat vanuit een ver verleden
zich hoopvol tot de toekomst richt.

De rozenkrans wordt levensboom
met bloesem in haar kruin
De bron groeit uit tot levensstroom
en voedt de binnentuin.

Elke stap die wordt gezet
omvat een nieuwe kans
in het ritme van gebed
ontstaat een bloesemdans.

(Bij dit gedicht horen de roze bloesembomen uit de Schwetzinger Schlossgarten, van pastelkrijt, 50-70 cm.)

Wij worden geachtom stil en onbewogen
met half open mond
en starende ogen

te liggen op de grond.
We zijn om te bewonderen
als bloemen in de wei
we mogen zachtjes schitteren
maar niet uitbundig of te blij.
In ruisende gewaden
als feeen in een bos
op blote voeten dansen
de haren lang en los.
Wij zijn geen echte mensen
van vlees en bloed en zorgen
wij zijn mystieke dromen
en sterven in de morgen.

(Bij deze hoort de pasteltekening van de godin Persephone, met de groene haren.)

Op de fiets door weer en wind
bijstandsmoeder met een kind
niemand laat haar binnen
daar kun je echt niet aan beginnen

zo’n vrouw zoekt vast een man
de jouwe als het even kan
dus sluit je deuren en je luiken
want dat kun je niet gebruiken.
Onbegrepen en miskent
bijstandsmoeder zonder vent

Trekkend van de maatschappij
op een zijspoor, vogelvrij
zorgt ze dat ze overleeft
met alles wat ze in zich heeft
toch is het licht in haar gedoofd
na alles dat haar was beloofd
maar van alles wat je ziet
is het laatste haar verdriet
Onbegrepen en miskent
Bijstandsmoeder zonder vent.

Ze zit thuis, de hele dag
dat zoiets toch zomaar mag!
Bemoeit zich ook nooit ergens mee
kijkt vast de hele dag TV
Haar schoenen zijn versleten
krijgt dat kind daar wel te eten?
Ik heb er laatst een man gezien
was dat soms haar vriend misschien?
Onbegrepen en miskent
bijstandsmoeder zonder vent

Vrouw alleen, dat komt niet goed!
Er is niemand die haar moet
Zo’n feministe die moet vechten
Een die opkomt voor haar rechten
maar met dat haar op al haar tanden
zal ze zich nog wel eens branden
niemand die de boel daar stuurt
ze is een schande voor de buurt
Onbegrepen en miskent
bijstandsmoeder zonder vent

Ze zijn verhuisd, wist je dat?
Naar de dichtstbijzijnde grote stad
Ze is daar lekker aan de gang
vloerbedekking, nieuw behang
een tafel en een bankje
zeven boeken op een plankje
Waar doet ze dat toch van?
Vast geholpen door een man.
Onbekend maakt onbemind
bijstandsvrouwen met een kind.

(Bij deze hoort de potloodtekening van mijn dochter.)