Mijn tranen vechten Ontwortelde woede Laat in boosheid Mijn broze tranen onthechten Eenzaam stil Voel ik mij meer Verlaten tranen vlechten Mijn verlamde boosheid weg Wat rest is In gelatenheid ontwortelen Mijn boosheid en verdriet Is nu van niemand meer…
In de zomer van 2011 ben ik (Esther Veerman) met mijn gezin (Alexander en zoon Sietse) naar New York gereisd. Het was een aantal jaren na 9-11. Op zich al enorm indrukwekkend om in Manhattan te zijn zo kort na de vreselijke gebeurtenissen die zich daar hadden afgespeeld. Al enkele jaren werden op een Campus even buiten New York een grote Internationale Tentoonstelling georganiseerd voor…
Je kleine ik nu troosten Terwijl je verdrinkt in je verdriet Jezelf leren accepteren Ook al zie je de uitweg niet Je kleine ik omarmen Terwijl je stikt in duizend tranen Jezelf leren liefhebben Ook al kun je je alleen verloren wanen Je kleine ik nu redden Terwijl je weet God is dichtbij Jezelf door Zijn ogen bekijken Dan zie je Zijn kind, dat ben…
Klein vastgebonden wanhopig. Al het gevoel moet uit. Er mag geen traantje over mijn wangetjes lopen. Ik moet stil zijn, geen geluid. Klein neergedrukt door boze mannen. Geen kreuntje mag er uit. Geen snikje mag uit mijn keeltje komen. Ik moet stil zijn, geen geluid. Ondanks alles groot geworden. Leren lijden zonder tranen. Altijd proberen sterkt te zijn. Stil en opgesloten mijn weg banen. Nu…
Weet je hoe ik weet dat het licht er is? Aan het eind van al het donkere verdriet. Dat het een tunnel is en niet een muur. Dat er een doorgang is ook al zie ik die niet. Er zijn mij mensen voorgegaan Huilend, schreeuwend bij een zwarte muur. Tot ze een doorgang vonden. Een tunnel uit hun duister uur. Ze zeggen mij dat het…
Deze schilderijen betekenen iets. Het gaat over pijn, boos, verdrietig, bang, angstig, niet begrepen, niet gehoord… (het schilderij met het masker). Maar ook de bloemen verwijzen naar alle therapieën, de opnames, het leren leren leren. Wat kan je anders doen, hoe kun je dingen anders beleven, en jezelf een doel stellen. Zelfs nu leef ik met stress, moet ik mijn huis uit, weg is de veiligheid de…
Op de fiets door weer en wind bijstandsmoeder met een kind niemand laat haar binnen daar kun je echt niet aan beginnen zo’n vrouw zoekt vast een man de jouwe als het even kan dus sluit je deuren en je luiken want dat kun je niet gebruiken. Onbegrepen en miskent bijstandsmoeder zonder vent Trekkend van de maatschappij op een zijspoor, vogelvrij zorgt ze dat ze…
“Een zee van geluk en intens verdriet” Het groene water, een zee vol hartstocht waarin je kan zwemmen en verdrinken, een zee vol passie waarin je gemakkelijk weg kan zinken. Een zee van hoge golven die geen begin of einde kennen, zij kan voor deze alles verslindende golven niet wegrennen. Een troebele zee van geluk en intens verdriet, een troebele zee zodat je het verdriet…
“Onontkoombaar verdriet” Een jonge vrouw worstelt met haar gevoelens omtrent haar relatie, het ene moment gekoesterd, het andere moment uit de gratie. De momenten van geluk worden nu vaker overspoeld door pijn en verdriet, in het begin van de relatie was dit dilemma er nog niet. Angst en verdriet werden door hoop en vergeving gecompenseerd, maar is een breekbare muur die in de loop van…
Heb je het wel eens meegemaakt? Een gevoel van chaos in mijn hoofd, verwardheid, bang zijn, maar ook echte belevenissen, de gewone maatschappij, onoverwinnelijk. Me Jezus voelen en de wereld waarschuwen voor de geesten. En dat allemaal tegelijk, veel te snel denken, dat ik mijzelf niet meer kan bij houden! Ik ben bij een winkel, strand, stad, ADO, atelier en de afdeling. En ik word…
