Tag Archief van: stilte

wanneer ik probeer
woorden te rijgen
tot eindeloze zinnen
raken ze geen klank

de letters vallen neer
op de schaamte
die niets dragen kan

en de bekende stilte
breekt weer door
in het zwakke licht
van de morgen

Vrijheid uit mijzelf

Gevangen in mezelf
Boosheid, verdriet
Maar ook warmte
Veiligheid

Bedekt met alle mogelijke dingen
Woede, tranen
Maar ook stilte
Ledigheid

Het langzaam omzetten van
Het masker, de overleving,
Maar ook het ongekende,
Naar gevoeligheid

Wat in mij zit
Opgepot, vastgelegd
Maar ook te bewegen
Vastigheid

Langzaam laten stromen
Vet, traag,
Maar toenemende
Beweeglijkheid

Angst voor en door de beweging
Langzaam, sneller
Maar onmiskenbaar
Vrijheid

Heftige emoties
Donker, licht
Maar ruimte scheppend
Voor eigenheid

Bevrijding uit verstreken tijden
Verademing, verkwikking
Maar ook redding uit mijzelf
Mij!

Aan wie kan je het vertellen?

Een van de redenen
waarom we ons overgeven
is om zijn naakte lichaam niet te hoeven zien
bovenop de onschuld van een kind

lichamen van porselein en geesten die zijn verdwaald
in de afgrond

Een van de redenen
waarom we ons overgeven
is om zijn bedreiging niet te hoeven horen
Stil!
Houd je mond of ik maak je dood!

Zijn handen om je keel
zodat het lichaam van porselein
in duizend stukje breekt

Gebroken onschuld
omdat je het niet begrijpt
omdat je niet weet
met wie je kan praten
aan wie je het kan vertellen

Een van de redenen
waarom we ons overgeven
is om zijn zweet niet te hoeven voelen
dat over ons lichaam druipt
terwijl zijn genot ons leven kapot maakt

We groeien op zonder jeugd
terwijl onze ziel
een blanco vel papier is
zonder inkt om het op te vullen…

Een van de redenen
waarom we ons overgeven
is om zijn afdrukken in de huid
niet te hoeven beleven
zijn blik, zijn smaak
zijn zuchten als de stilte weerkeert

Met wie kan je praten
aan wie kan je het vertellen
Zijn woorden:
Beweeg je niet!
Niks zeggen! Stil!
Neem maar een kauwgompje
Dit is een geheim…

Met wie kan je praten
aan wie kan je het vertellen
tussen de stiltes door
omdat je het niet begrijpt
omdat je het niet snapt
en niemand hebt die je genoeg vertrouwt
of die in de buurt is
om het aan te vertellen…

Een afwezige moeder
een vader die alleen maar wil overheersen
vernederingen, geschreeuw en scheldpartijen
een geweer
dat hij niet aarzelt te richten
op alles wat me lief is…

Met wie kan je praten
aan wie kan je het vertellen
een leven zonder zin
een leven zonder liefde
vol tegenstrijdigheden

Ik loop rond zonder iets te weten
zonder het te snappen zeg ik ja
want ik weet niet eens wie ik ben
ik voel me vies
als ik nadenk over alles wat ik met jou
heb beleefd in een leven
van schaduwen

Met wie kan je praten
aan wie kan je het vertellen
die mond
die handen
die me kwellen…

Met wie kan je praten
aan wie kan je het vertellen