Tag Archief van: niemand

Niemand zal je ooit geloven
Niemand zal ooit naast je staan
Ze zullen al je liefde roven
En daarna laten ze je gaan

Waarom luisteren naar jou
Je bent een waardeloos klein kind
Wie er ook zegt ik hou van jou
Weet wat hij eigenlijk van je vind

Langzaam ga ik nu geloven
Dat ik gezien wordt en geloofd
Dat al die woorden leugens waren
Van een man die onschuld rooft

Heel voorzichtig gaan vertrouwen
Soms alleen maar met verstand
Dat mensen nu echt van mij houden
Sta niet meer eenzaam aan de kant

Op de fiets door weer en wind
bijstandsmoeder met een kind
niemand laat haar binnen
daar kun je echt niet aan beginnen

zo’n vrouw zoekt vast een man
de jouwe als het even kan
dus sluit je deuren en je luiken
want dat kun je niet gebruiken.
Onbegrepen en miskent
bijstandsmoeder zonder vent

Trekkend van de maatschappij
op een zijspoor, vogelvrij
zorgt ze dat ze overleeft
met alles wat ze in zich heeft
toch is het licht in haar gedoofd
na alles dat haar was beloofd
maar van alles wat je ziet
is het laatste haar verdriet
Onbegrepen en miskent
Bijstandsmoeder zonder vent.

Ze zit thuis, de hele dag
dat zoiets toch zomaar mag!
Bemoeit zich ook nooit ergens mee
kijkt vast de hele dag TV
Haar schoenen zijn versleten
krijgt dat kind daar wel te eten?
Ik heb er laatst een man gezien
was dat soms haar vriend misschien?
Onbegrepen en miskent
bijstandsmoeder zonder vent

Vrouw alleen, dat komt niet goed!
Er is niemand die haar moet
Zo’n feministe die moet vechten
Een die opkomt voor haar rechten
maar met dat haar op al haar tanden
zal ze zich nog wel eens branden
niemand die de boel daar stuurt
ze is een schande voor de buurt
Onbegrepen en miskent
bijstandsmoeder zonder vent

Ze zijn verhuisd, wist je dat?
Naar de dichtstbijzijnde grote stad
Ze is daar lekker aan de gang
vloerbedekking, nieuw behang
een tafel en een bankje
zeven boeken op een plankje
Waar doet ze dat toch van?
Vast geholpen door een man.
Onbekend maakt onbemind
bijstandsvrouwen met een kind.

(Bij deze hoort de potloodtekening van mijn dochter.)

80 x

80 x plus een beetje meer
oh mijn God, wat deed dat zeer.
80 x plus een beetje meer
sloeg de stok genadeloos op mij neer

80 x plus een beetje meer
heb ik in stilte gesmeekt om hulp mijn Heer
80 x plus een beetje meer
was er niemand die iets zag
80 x plus een beetje meer
zag ik hoe ik daar lag
80 x plus een beetje meer
keek ik naar jou gruwelijke lach
80 x plus een beetje meer
samen met jou maar zo alleen
80 x plus een beetje meer
voelde ik jou, zo hard als steen
80 x plus een beetje meer
sleepte ik mijzelf er doorheen
80 x plus een beetje meer
dacht ik, ik ga hem verlaten
80 x plus een beetje meer
kon ik hem zo vreselijk haten
80 x plus een beetje meer
zal ik nu gaan praten.
Want 80 x plus een beetje meer
komt nooit weer…ik heb de stap genomen
om aan jou wreedheden te ontkomen.