Tag Archief van: morgen

wanneer ik probeer
woorden te rijgen
tot eindeloze zinnen
raken ze geen klank

de letters vallen neer
op de schaamte
die niets dragen kan

en de bekende stilte
breekt weer door
in het zwakke licht
van de morgen

Wij worden geachtom stil en onbewogen
met half open mond
en starende ogen

te liggen op de grond.
We zijn om te bewonderen
als bloemen in de wei
we mogen zachtjes schitteren
maar niet uitbundig of te blij.
In ruisende gewaden
als feeen in een bos
op blote voeten dansen
de haren lang en los.
Wij zijn geen echte mensen
van vlees en bloed en zorgen
wij zijn mystieke dromen
en sterven in de morgen.

(Bij deze hoort de pasteltekening van de godin Persephone, met de groene haren.)