Tag Archief van: klein


De radio gaat aan.
Er wordt naar geluisterd.
Nee, ik hoef niet te luisteren.
Niet naar de radio.
Ik moet luisteren naar hem.
In dat kamertje waar niemand mij hoort.
De rest luistert immers naar de radio.
En wat heb ik te vertellen.
Ik ben nog maar zo klein,
maar moet al zo groot zijn.

En vandaag rij ik langs de straat van toen.
Een stem in mij zegt,
“Sla maar af, ga daar naartoe”
En ik maar vechten voor het hier en nu.
Tot ik de straat voorbij ben.
Heel iets rustiger rij ik verder.
Maar op de plaats van bestemming,
is alles een trigger naar toen.
Weer vechten voor het hier en nu.

Moet ik dit steeds opnieuw beleven?

Mijn naam is Jennie (1969)
Getrouwd en moeder van 4 kinderen. Een aantal jaren geleden ben ik erachter gekomen dat ik in mijn vroege jeugd seksueel ben misbruikt. Jarenlang heb ik me niet goed gevoeld, heb ik me klein en eenzaam gevoeld, was ik voor mezelf niets waard. Hoe kon dit? Op een gegeven moment kwam er een gesprekspartner op mijn pad die me enorm geholpen heeft. Met heel veel geduld gesprekken gevoerd en uiteindelijk hebben we de kern van dit slecht zijn gevonden.

 

 

Dit was vreselijk, eerst nog lang gedacht dat dit niet waar kon zijn, maar de beelden bleven zich maar aan mij opdringen. Maar toen moest ik verder, therapie volgde.Maar ook een aansporing om hier creatief mee aan de slag te gaan.En zo ontstonden er ideeën om van stof en soms ook andere materialen, (wand)kleden te gaan maken. Hiermee help ik mezelf om bepaalde gevoelens zichtbaar te maken en een veilig plek te geven.Door hier nu mijn kleden te laten zien wil ik proberen om mezelf te laten weten dat ik er ook mag zijn zoals ik ben. Het is een enorme overwinning dat ik dit nu durf.

Als ik van angsten vrij mocht zijn.
Dan kreeg niemand mij nog klein.
Maar nu word ik vaak nog onbedoeld,
Door al mijn angsten overspoeld.
Enkel een klank, een geur of een naam
Zet alle angsten uit het verleden aan.

Ssst, wees toch stil!

vergeet wat we hebben gedaan
waag het niet om me te slaan
ík heb hier de macht
niet jij, met je muizenkracht

Ssst, wees toch stil!

hebben je pappa en mamma je niet geleerd
geheimen delen is verkeerd
houd nu maar je snater
vertel het niet, ook niet later

Ssst, wees toch stil!

wie gelooft nou zo’n stom kind
dat altijd liegt en smoesjes verzint?
waarom zou dit waar zijn?
je bent nog maar zo klein

Ssst, wees toch stil!

als je erover durft te spreken
dan zal ik je arm breken
dus onthoud heel goed
dat je voor altijd zwijgen moet

Ssst, wees toch stil!

De spiegel nee daar keek ik nooit graag in.
Hetzelfde vreselijk gelaat, ogen en kin.
De spiegel was altijd een confrontatie voor mij.
Liever keek ik omhoog omlaag of opzij.
Maar nu mijn lieve kind hou jij mij een spiegel voor.
Ik kan er niet omheen bij langs of tussen door.
In je ogen zie ik angst twijfel en pijn.
Dat voel ik en het maakt me weer zo klein.
Hoor ik dat je hoofd soms zo vol zit en je t allemaal ook soms niet lijkt te overzien.
Dan zie ik mezelf als dat meisje van tien.
Ik voel alles wat jij voelt en weet heel goed dat de jeugd toch zo niet is bedoeld.
Ik wil niet dat jij weet van mijn pijn.
Ik wil alleen maar een hele goede moeder voor je zijn!