Tag Archief van: kind

Je kleine ik nu troosten
Terwijl je verdrinkt in je verdriet
Jezelf leren accepteren
Ook al zie je de uitweg niet

Je kleine ik omarmen
Terwijl je stikt in duizend tranen
Jezelf leren liefhebben
Ook al kun je je alleen verloren wanen

Je kleine ik nu redden
Terwijl je weet God is dichtbij
Jezelf door Zijn ogen bekijken
Dan zie je Zijn kind, dat ben jij

Ssst, wees toch stil!

vergeet wat we hebben gedaan
waag het niet om me te slaan
ík heb hier de macht
niet jij, met je muizenkracht

Ssst, wees toch stil!

hebben je pappa en mamma je niet geleerd
geheimen delen is verkeerd
houd nu maar je snater
vertel het niet, ook niet later

Ssst, wees toch stil!

wie gelooft nou zo’n stom kind
dat altijd liegt en smoesjes verzint?
waarom zou dit waar zijn?
je bent nog maar zo klein

Ssst, wees toch stil!

als je erover durft te spreken
dan zal ik je arm breken
dus onthoud heel goed
dat je voor altijd zwijgen moet

Ssst, wees toch stil!

M’n lieve kind

M’n lieve kind
Hoe zorg ik dat jij je geluk ooit vind?
Daar waar ’t mis is gegaan moet ik machteloos aan de zijlijn staan.
M’n lieve kind, hoe zorg ik dat jij eindelijk een veilige haven vind?
Ik heb misschien te veel gesproken.
Zo jong en je kleine hartje al gebroken.
Toen je met de waarheid durfde te komen heb ik het voor je op genomen.
Al dat openbaren brengt enkel nog meer gevaren.
Steeds blijf ik voor jou vechten maar ik probeer alles te bewijzen voor jou rechten.
Ik ben eerlijk keer op keer maar dat brengt alleen maar verweer.
Ik praat maar niet meer en zal verder zwijgen hopen daarmee gerechtigheid te verkrijgen.
Laten we hopen dat God alles ziet en hij ons helpen kan met jou verdriet.
Laten we onze Lieve heer maar vragen jou voortaan te dragen.

Kerstfeest

Honderden lichtjes, stralend in een boom.
Een vredig en niet commercieel kerstfeest is waar ik van droom.
Koren zingen stille nacht.
En jij?
Jij hebt me nog steeds in je macht.

Ik hoop dat jij ook eenzaam zult zijn.
Misschien dat je dan iets voelt van m`n pijn.
Kerstfeest, moeder en kind.
Ik ben nog steeds op zoek naar een herberg waar ik vrede vindt.

Er is een kindeke geboren op aard.
Dat klopt alleen niet: onbevlekt gebaard.
Hij is geen koning en sliep niet in een stal.
Zijn moeder die zo vreugdevol moest zijn, kwam ten val.

Nu ben ik moeder en een “moeder” heb ik niet.
Een groot gemis, een groot verdriet!

De spiegel nee daar keek ik nooit graag in.
Hetzelfde vreselijk gelaat, ogen en kin.
De spiegel was altijd een confrontatie voor mij.
Liever keek ik omhoog omlaag of opzij.
Maar nu mijn lieve kind hou jij mij een spiegel voor.
Ik kan er niet omheen bij langs of tussen door.
In je ogen zie ik angst twijfel en pijn.
Dat voel ik en het maakt me weer zo klein.
Hoor ik dat je hoofd soms zo vol zit en je t allemaal ook soms niet lijkt te overzien.
Dan zie ik mezelf als dat meisje van tien.
Ik voel alles wat jij voelt en weet heel goed dat de jeugd toch zo niet is bedoeld.
Ik wil niet dat jij weet van mijn pijn.
Ik wil alleen maar een hele goede moeder voor je zijn!

Ik heb seksueel misbruik x op x overleeft.
Ik kon mijn eigen kind er niet voor behoeden omdat mijn vermoedens niet werden geloofd.
Nu moet ook hij overleven, samen overleven!