Tag Archief van: geloven


Ik ben niets waard,
Ik ben het slechtste mens van de hele wereld
Niemand houdt van mij.
Ik zit opgesloten.
Dat is wat mijn hoofd mij wil doen laten geloven.
Maar als je goed kijkt, zie je dat de tralies van elastiek zijn.
Mijn hoop is dan ook dat de tralies langzaam oprekken, zodat ik eruit kan.

(niet) bestaan

Bestaan en toch niet bestaan
Hoe moet je dat omschrijven?
Kinderlijk eenvoudig:
Niet bestaan is er niet zijn
Bestaan is dus van groot belang
Er mogen zijn de grootste waarde
Als kind, onveranderbaar gezet op deze aarde

Elke keer dat tipje hoop:
Als ik… dán zien ze me wel staan
Nee, dit keer niet gelukt
De pijn
Gauw weggemoffeld
In niet bestaan
Zodat ik blijf bestaan

Maar zíj zien mij wel staan:
Mijn opa, oudoom, achterneef
Mee mag ik
Bijzonder ben ik
Houden van?
De pijn
Verstikkend
Gesmoord tot niet bestaan

Onverdragelijk verwarrend
Ben ik nu of ben ik niet?
Dansen zal ik
De pijn
Tot aan de vergetelheid
Van het niet bestaan

Niet bestaan, gewoner dan bestaan
Toen telkenmale ingeprent:
Het kind, dat was er niet!
Nu telkenmale ingeprent:
De volwassene, die mag er zijn!
Waar dan?
Hoe dan?
Hoe kan ik dat geloven?
Kan iets uit niets ontstaan?
De pijn
Van niet bestaan
Naar er zijn