Kistje

Iedere keer komt het weer.
Denk je alles is voorbij, komt er weer een verhaal vrij.
Alle herinneringen weggestopt, in een kistje verstopt.
Ik dacht dat ik de sleutel had weggegooid en dan komt er iemand die je hoofd verstrooid.
Als of die persoon het sleuteltje gevonden heeft, alsof je alles weer opnieuw beleefd.
Dan komt je kwetsbaarheid naar voren, je kunt er van op aan je bent labiel, zul je telkens horen, je zult nooit met beide benen blijven staan.
De achtervolging die maar door blijft gaan, toch dat gevecht zal ik winnen, ik zal ze verslaan en dan ben ik eindelijk binnen.
Laat ze maar praten, kan ik het helpen dat er ooit mensen waren die het niet konden laten!
Ze weten niet dat je verbitterd bent omdat niemand je verleden kent.
Ik kom er niet mee voor de boeg. Als ik dat wel doe is te laat te vroeg.
Nee ik stop alles weer in dat kistje en als je denkt dat het open gaat dan vergis je.
De sleutel gooi ik weg en ik weet zeker dat ik het nooit meer zeg!