De maan verlicht zijn duister pad Dat hij verward betreedt Onzeker voelt hij eenzaam duister Waarachter zich mijn ziel ontkleed Zijn blik verlaat de ondergaande zon En vult mijn late slaapgebrek Het gele schijnsel van de maan Valt op het licht geroeste hek De spijlen van zijn hok, slechts strepen Waarachter zich de vrijheid hult Door zacht geel licht gegrepen Wordt hier zijn hok gevuld…
Mijn tranen vechten Ontwortelde woede Laat in boosheid Mijn broze tranen onthechten Eenzaam stil Voel ik mij meer Verlaten tranen vlechten Mijn verlamde boosheid weg Wat rest is In gelatenheid ontwortelen Mijn boosheid en verdriet Is nu van niemand meer…
De avond nam mijn stilte mee Brak in mij weg als duizend Na-fluisterende momenten Een mozaïek van stilte om mij heen De wereld is een lege zee Vals vloeit de stilte om mij heen Verzwelgt mijn jonge leven Mijn wereld drupt, vervormd tot niets Verzegelde eenzaamheid Leeg zakt de stilte diep in mij En vult mijn grauw bestaanIk denk, ik schrijf, dus ben ik iets…
Ik ben een niets, een bijzaak-onzin- kind Ik ben het meest verachtelijk op aarde Ik ben het uitschot, onbedoeld als leven Een dorre grasspriet zonder waarde Ik ben een niets, ik ben slechts op papier, In macht gevangen, nooit echt geboren Ik leef in haat,in afschuw en onwerkelijkheid Mijn wereld weg van liefde of bekoren In hardheid voel ik niet de vele slagen, Mijn bij-zijn…
Moeder, waar ben je Als ik niet ben bij jou? Hoe weet ik zeker Dat je nog naar mij komen zou? Moeder, waar ben ik, Als ik niet ben bij jou? Hoe weet ik zeker Dat ik nog bij jou komen zou? Moeder, wie ben je, Als ik niet ben bij jou? Hoe weet ik nog zeker Dat je me niet vergeten zou? Moeder, wie…
Mijn stem klinkt vreemd Ik ben een leugen Verscholen in de tijd Ooit was hij iemand anders Die mij verliet, van mij ontheemd Hem zou ik nooit meer willen heugen Ik ben een ander toegewijd Zijn stem klinkt vreemd Hij is een leugen Mijn ander weet niet wie ik ben Hij leeft zijn eigen leven Waarvan ik niets meer ken Toch diep in mij weet…
In mij beroert en wisselt wie ik ben Mijn eenzaamheid doorbroken Een stem zegt mij:”Jij moet het doen” een baby heeft gesproken Mijn hoofd versplinterd in geweld Mijn lichaam ziek en smerig Mijn ziel verkocht ik aan een ander Die beweerde:”Jij bent toch wederkerig” De baby toont mij ik ben slechts een dier Zijn stem betovert mijn gedachten In mij heb ik steeds geweten Waarin…
Mijn ziel splijt in jouw zacht gezicht Mijn woorden vallen droevig neer Als ik ontwaar wat ooit is aangericht Aan jou zo wiegezacht, zo teer Mijn droef’nis valt in schaduwen uiteen Verweven met mijn schuldig medevoelen Ik blijf ver weg van jouw geween En als ik huil, blijf ik jou steeds bedoelen Een glimlach, tenderlief zo zacht, Een diep moment zo welgemeend gesmeekt Een tel,…
De tijd versmolt in mij diepzwart Om mij heen Ja donker, altijd donker, Een schemering van kil koud zwart Alleen liggen Liggen Alleen maar liggen Altijd in het donker Niets bij mij Een wekker tikt Eenzame puntjes In de dag Een ver geluid Ik adem nog Ik leef Leef ik? Maar op de muur een schaduw Die naar omlaag beweegt Kronkelt zomaar in mijn hoofd…
De zondag is de dag des Heeren De zondag is een straf De buitenwereld afgesloten Als was ik in mijn graf Binnen spelen Binnen zitten Binnen zijn Binnen In Een kerk vol mensen, ootmoedig zwart Gebed voor god en grafgezichten staren De grimmige dominee galmt Nog even en de slagen Vallen diep In mijn tere ziel Het kneedt mijn hart Ik was een kind Een…
